Σ.Υ.Β.Χ.Ψ.Α. : Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην εκδικητική απόλυση του συναδέλφου και αντιπροέδρου του Συλλόγου μας Ηλία Μ. από τις εκδόσεις Σπαντίδος

Posted on 15/04/2020 | Δεν επιτρέπεται σχολιασμόςστο Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην εκδικητική απόλυση του συναδέλφου και αντιπροέδρου του Συλλόγου μας Ηλία Μ. από τις εκδόσεις Σπαντίδος [Συνολική ενημέρωση + Ψηφίσματα συμπαράστασης]

Σε μια δύσκολη συγκυρία για τον κόσμο της εργασίας, κατά την οποία δεχόμαστε μια νέα επίθεση στα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα, στις ανάγκες, στη ζωή και στην αξιοπρέπειά μας, ως Σύλλογος και από κοινού με διάφορα αγωνιζόμενα κομμάτια της τάξης μας συνεχίζουμε με κάθε δυνατό τρόπο τους αγώνες μας.

Μία από τις βασικές μάχες μας κατά την περίοδο αυτή είναι είναι η μάχη ενάντια στην εκδικητική απόλυση του συναδέλφου και αντιπροέδρου του Συλλόγου μας Ηλία Μ. από τις εκδόσεις Σπαντίδος.

Η απόλυση έγινε την Παρασκευή 21/2/20 (λίγες μέρες μετά την απεργία της 18ης Φλεβάρη για το ασφαλιστικό), ενώ ο συνάδελφος έχει ήδη κάνει καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας, με την εργατική διαφορά να έχει οριστεί για την Πέμπτη 30/4/20.

Ο συνάδελφος εργαζόταν σχεδόν 7 χρόνια, υπήρξε από την αρχή μέλος του Συλλόγου, ενώ μετά τις τελευταίες εκλογές είναι και εκλεγμένος αντιπρόεδρος στο Διοικητικό Συμβούλιο. Κι αυτό είναι ένα γεγονός που καθιστά την απόλυση και τυπικά παράνομη, κάτι που ενδεχόμενα «αδυνατεί» να το αντιληφθεί η εργοδοσία. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η στάση της εργοδοσίας δεν μπορεί παρά να γίνεται αντιληπτή ως μέρος του συνολικού σχεδιασμού για την κατατρομοκράτηση και ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και των εργατικών αγώνων. Ενός σχεδιασμού που τόσο ο Σύλλογός μας όσο κι άλλα σωματεία τον βρίσκουμε διαρκώς μπροστά μας κατά τα τελευταία χρόνια.

Η αρχική και αναλυτική ανακοίνωση του Συλλόγου μας: ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΠΑΝΤΙΔΟΣ [Η ανακοίνωση στα Αγγλικά και στα Γαλλικά]

Η ανακοίνωση αυτή μοιράστηκε αρχικά με ταυτόχρονη μαζική παρουσία μας έξω και από τα 3 κτίρια όπου στεγάζονται τα γραφεία των εκδόσεων Σπαντίδος στο Παγκράτι στους συναδέλφους και στις συναδέλφισσες που προσέρχονταν για δουλειά. Ενώ, μέσα στις επόμενες ημέρες μοιράστηκε σχεδόν στο σύνολο του κλάδου του βιβλίου κατά τις εξορμήσεις μας για την προετοιμασία της απεργίας της 19ης Μάρτη.

Παράλληλα, ως Σύλλογος κυκλοφορήσαμε και μια σχετική αφίσα, η οποία κολλήθηκε στην περιοχή όπου βρίσκονται τα κτίρια με τα γραφεία των Εκδόσεων Σπαντίδος στο Παγκράτι, αλλά και σε άλλα σημεία της πιάτσας του βιβλίου στο κέντρο της Αθήνας.

Όπως ήδη σημειώθηκε πρόκειται για μια μάχη την οποία δίνουμε από κοινού και με άλλες δυνάμεις του ταξικού-κοινωνικού κινήματος. Άλλωστε για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι ΚΑΘΕ ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ, ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.

Έτσι, μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί (κι έχουν σταλεί και στην εργοδοσία των Εκδ. Σπαντίδος!) πολλά ψηφίσματα συμπαράστασης από μια σειρά εργατικών σωματείων και συλλογικοτήτων. Το σύνολο αυτών των ψηφισμάτων βρίσκεται εδώ: Ψηφίσματα συμπαράστασης για τον αγώνα ενάντια στην εκδικητική απόλυση του συναδέλφου και αντιπροέδρου του Συλλόγου μας από τις εκδόσεις Σπαντίδος. Καλούμε όλα τα εργατικά σωματεία και τις συλλογικότητες να προχωρήσουν στην έκδοση αντίστοιχων ψηφισμάτων και ανακοινώσεων συμπαράστασης και να στηρίξουν με τον κάθε εφικτό τρόπο τη μάχη αυτή. [Για κάθε σχετική συνεννόηση μπορεί να γίνεται επικοινωνία με το Σύλλογό μας – βλ. παρακάτω]

Παράλληλα, αντίστοιχες ανακοινώσεις-ψηφίσματα συμπαράστασης έχουν ήδη εκδοθεί (κι έχουν σταλεί και στην εργοδοσία των Εκδ. Σπαντίδος!) και από μια σειρά συνδικαλιστικών οργανώσεων από το εξωτερικό, σε συνέχεια σχετικής απεύθυνσης του Συλλόγου μας, τόσο λόγω του ότι οι Εκδ. Σπαντίδος έχουν γραφεία και στο Λονδίνο, όσο και γιατί οι εκδικητικές απολύσεις συνιστούν ζήτημα που αντιμετωπίζει ο κόσμος της εργασίας που αγωνίζεται σε κάθε χώρα. Κι έτσι είναι κρίσιμο να συντονίσουμε τις μάχες μας στο ζήτημα αυτό, όπως και σε αρκετές άλλες πτυχές της επίθεσης που δεχόμαστε. Το σύνολο αυτών των ψηφισμάτων βρίσκεται εδώ: Statements of support for our colleague and vice president of our Workers Union who was fired at Spandidos Publications

Συνεχίζουμε τη μάχη μέχρι ο συνάδελφος να γυρίσει πίσω στη δουλειά!

Όλες οι ανακοινώσεις και οι ενημερώσεις για τον αγώνα ενάντια στην εκδικητική απόλυση του συναδέλφου από τις Εκδόσεις Σπαντίδος βρίσκονται εδώ: https://bookworker.wordpress.com/tag/spandidos_apolysi_2020/

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια – Αθήνα | 210-3820537 & 6980182255 | sylyp_vivliou@yahoo.gr | bookworker.wordpress.com

Είπαμε να μείνουμε σπίτι...όχι να κάτσουμε στα αυγά μας!

Το βλέπαμε αλλά δεν το πιστεύαμε. Ίσως να μην θέλαμε. Στις εικόνες από την Κίνα κάναμε λίγο πλάκα με τις θεωρίες συνωμοσίας, στις πρώτες εικόνες από την Ιταλία ξύσαμε λίγο αμήχανα το κεφάλι, αλλά πριν το καταλάβουμε ο κορωνοϊός ήρθε στις γειτονιές μας καθορίζοντας τον τρόπο ζωής μας. Συνολικά ως κοινωνία πιαστήκαμε στον ύπνο. Στη λέσχη μας είχαμε αποφασίσει να κάνουμε σχετική ενημερωτική εκδήλωση, αλλά οι εξελίξεις μας πρόλαβαν.
Τις πρώτες μέρες κάναμε δύο σκέψεις. Η πρώτη ήταν προφανώς να αναστείλουμε τη λειτουργία της λέσχης όσο κι αν μας ενοχλούσε. Δε χάθηκε ο κόσμος να πάνε πίσω κάποιες δράσεις, να μη γίνουν κάποιες εκδηλώσεις, ας περιμένουν λίγο οι αγώνες και τα κινήματα, τώρα προέχουν άλλα πράγματα. Η δεύτερη ήταν να δείξουμε αλληλεγγύη, να βρούμε τρόπους να σταθούμε δίπλα σε ευπαθείς ομάδες.
Τη δεύτερη σκέψη την κρατάμε. Είμαστε εδώ να δώσουμε το χέρι σε όποιον σηκώνεται. Όμως με όλα όσα βλέπουμε αυτές τις μέρες είμαστε υποχρεωμένοι να αναθεωρήσουμε την πρώτη μας σκέψη. Ας μη βιαστεί κανείς να μας κουνήσει το δάχτυλο.
Είμαστε κομμάτι της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού που έδειξε κοινωνική υπευθυνότητα. Η κυβέρνηση δείχνει ανευθυνότητα και διάθεση να εκμεταλλευτεί καταστάσεις και δεν είμαστε σε καμία περίπτωση να ανεχτούμε το λύκο που χαίρεται στην αναμπουμπούλα.
1. Μας λένε συνεχώς ότι είμαστε σε πόλεμο. Ο εχθρός είναι αόρατος, ο στρατός μας όμως, είναι πολύ συγκεκριμένος, είναι το δημόσιο σύστημα υγείας. Ένα σύστημα που το άφησαν να καταρρεύσει. Αλλά ας μη μιλήσουμε για το παρελθόν.
Περιμέναμε τώρα όλα τα μέτρα να έχουν το ΕΣΥ ως ξεκάθαρη προτεραιότητα. Ελάχιστα πράγματα. Προσλήψεις προσωπικού με το σταγονόμετρο. Εγκληματικές ελλείψεις ακόμα και σε μάσκες. Πόσες νέες ΜΕΘ άνοιξαν; Η κυβέρνηση δεν προχωρά στην επίταξη των ιδιωτικών κλινικών -τι πόλεμος είναι αυτός χωρίς επιστράτευση-, δε δεσμεύει τα αντιδραστήρια για τα τέστ, αντίθετα διπλασιάζει την κρατική ενίσχυση κι αφήνει το πανάκριβο τεστ να σπαταλιέται χωρίς λόγο.
2. Ακούμε για δισεκατομμύρια ευρώ που όμως, με ένα μαγικό τρόπο, πάλι θα καταλήξουν περισσότερο ως ενίσχυση των επιχειρήσεων και όχι των εργαζόμενων. Πογκρόμ εργοδοτικής αυθαιρεσίας με την ανοχή, αν όχι την ενθάρρυνση, της κυβέρνησης. Ανεξέλεγκτες απολύσεις, άμεσες και έμμεσες. Αλήθεια πόσοι αισθάνονται ότι όλα αυτά είναι προσωρινά; Ότι θα γυρίσουμε σε λίγο καιρό στην προηγούμενη κατάσταση;
3. Έχουμε ένα ισοπεδωτικό συνδυασμό που δεν αντέχει σε καμία λογική. Από τη μία η παραγωγική διαδικασία (όχι μόνο αυτή που σχετίζεται με την τροφική αλυσίδα) παραμένει σχεδόν απείραχτη, χωρίς μέτρα προστασίας. Οι οικοδομές είναι ανοιχτές, τα εργοστάσια είναι ανοιχτά. Στο πρώην αεροδρόμιο μπήκαν μπουλντόζες για γκρέμισμα, το καζίνο δε μπορεί να περιμένει. Στη Νέα Φιλαδέλφεια προχωράει η υπογειοποίηση, το γήπεδο της ΑΕΚ δεν μπορεί να περιμένει. Από την
άλλη έχουμε απαγόρευση κυκλοφορίας και πλήρη έλεγχο σε κάθε ατομική μετακίνηση. Δεν κάνουν τεστ, δεν βρίσκουν τα κρούσματα, δεν τα ψάχνουν καν. Ανακοινώνουν έναν αριθμό, αλλά ταυτόχρονα μας λένε ότι μάλλον είναι δέκα φορές επάνω. Δε μας λένε μόνο μείνετε σπίτι, μας λένε μη ζείτε ή μάλλον ζείτε μόνο για να δουλεύετε. Δεν έχουμε πλέον μόνο μέτρα προστασίας, η κυβέρνηση έχει πάει πιο μακριά κάνοντας ουσιαστικά τη μεγαλύτερη άσκηση ολοκληρωτισμού που έχει γίνει στη χώρα.
Αποφασίζουμε λοιπόν να μείνουμε ενεργοί. Χωρίς να ξεχνάμε ούτε στιγμή το κριτήριο της προστασίας της δημόσιας υγείας. Ψάχνουμε τώρα κάθε δυνατότητα να παρέμβουμε στις εξελίξεις, να ασκήσουμε πίεση για όσα χρειάζονται τα νοσοκομεία, να φωνάξουμε για τις αδικίες στους χώρους εργασίας, να στήσουμε δίκτυο ενημέρωσης και αντιπληροφόρησης.
Να μην αισθανθούν ούτε στιγμή ότι δεν έχουν αντίπαλο. Να βοηθήσουμε εκεί που το κράτος δεν καίγεται ιδιαίτερα να κάνει και πολλά.

Θέλουμε να κλείσουμε αυτό το κείμενο με την επιπλέον έγνοια που έχουμε για:

• Τους ηλικιωμένους που εγκλωβισμένοι δυσκολεύονται ακόμη και για τα απαραίτητα
• Τους φυλακισμένους που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερους κινδύνους
• Τους πρόσφυγες που βρίσκονται στοιβαγμένοι στα απαράδεκτα κέντρα
• Τους φαντάρους που βρίσκονται στο έλεος της μοίρας τους
• Τις γυναίκες που κακοποιούνται μέσα στο ίδιο τους το σπίτι
• Τα άτομα με ψυχικά νοσήματα και ειδικές ανάγκες (κατάθλιψη, αυτισμό κ.α)