Το δώρο μας και τα μάτια μας

Το δώρο των Χριστουγέννων δεν είναι μια πολυτέλεια, είναι εργατική κατάκτηση. Δεν είναι υπερβολή να απαιτείς την καταβολή του από τα αφεντικά. Υπερβολή οι χαμηλοί μισθοί και οι περικοπές σε ασφάλεια-υγεία. Έχουμε ανάγκη το δώρο, μακάρι να μην το είχαμε, μακάρι οι αποδοχές μας να ήταν στο ύψος των αναγκών μας, να ήταν ενσωματωμένα όλα τα επιδόματα στο μισθό, αλλά δεν είναι, απέχουμε πάρα πολύ από αυτή την πραγματικότητα. Δε μας χαρίζουν κάτι, μας χρωστάνε έτσι κι αλλιώς πάρα πολλά.

Συχνά τα αφεντικά προλαβαίνουν την κουβέντα του δώρου με κλάψα, έχει στεγνώσει η αγορά, έχουμε πέσει σε σχέση με πέρυσι, δεν κουνιέται τίποτα κτλ. Κανένας δεν κλαίει όμως για τις δικιές μα τσέπες που αδειάζουν πολύ πριν μπει ο νέος μισθός. Κανένας δεν σχολιάζει το τρέξιμο που ρίχνουμε. Ό, τι και να συμβαίνει με τον τζίρο τους εμείς δε βαράμε μύγες, κάθε άλλο καλύπτουμε και υποχρεώσεις που δεν είναι στο πόστο μας.

Οι πολιτικές κυβέρνησης-ΕΕ δημιουργούν ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει την εργοδοτική αυθαιρεσία. Συμψηφίζουν τα δώρα με μαύρα μεροκάματα ή φτάνουν σε σημείο να απαιτούν πίσω την καταβολή του δώρου! Ψηφίζουν αυστηρές ποινές αλλά κάνουν εύκολα τα στραβά μάτια. Πρέπει εμείς να τους τα ισιώνουμε, να απαιτούμε τα δικαιώματά μας, να καταγγέλλουμε χωρίς φόβο…  

Γνωρίζουμε φυσικά ότι το χωρίς φόβο μία κουβέντα είναι. Η απειλή της απόλυσης είναι πάντα εδώ. 

Για αυτό χρειάζεται οργάνωση. Απευθύνσου στο επιχειρησιακό ή κλαδικό σωματείο σου. Μάθε τα δικαιώματά σου, η εργατική αλληλεγγύη δίνει δύναμη. Εμείς ως λέσχη είμαστε εδώ να παίξουμε ενισχυτικό ρόλο, να αποτελέσουμε έναν τοπικό σύνδεσμο ανάμεσα στους εργαζόμενους της περιοχής και το εργατικό κίνημα.

Κάθε μέρα σε εκμεταλλεύονται κάθε μέρα τους κάνεις δώρο την υπερεργασία σου

Μην τους χαρίζεις τα εορταστικά δώρα.